ağaçlar kökleri arasında mantarlar aracılığı ile kurulan doğal bir ağa sahip. i̇nternete benzer şekilde işleyen bu ağa bazıları
wood wide web adını veriyor.
ağaçlar bu ağ sayesinde birbirlerini kuraklık ve böcek istilası gibi yaklaşan tehlikelerden de haberdar ediyor. büyük ağaçlar küçük ya da hasta ağaçlara kendi besinlerinden yolluyor.
i̇şin ilginç yanı sadece mantarlar ile değil koku ile de haberleşe yapabiliyorlar.
en çarpıcı örnek sahraaltı afrika’nın simgesi haline gelmiş akasya ağaçları. dalları zürafalar tarafından parçalanmaya başlayan akasya ağaçları hasarı algılar ve çevredeki ağaçları uyarmak için etilen gazı yaymaya başlar. etilen gazını fark eden diğer ağaçlar yakınlarda bir zürafa olduğunu idrak ederek yapraklarına tanen pompalamaya başlar. yüksek miktarda tanen, otobur hayvanların rahatsızlanmasına ve hatta ölümüne sebep olabilir.
bu yüzden zürafalar akasya ağaçlarının dallarını, ağaçlar arası hava iletişiminin güç olduğu rüzgarlı havalarda kemirmeyi tercih ederler. ( ağaç çakalsa biz daha çakalız ) rüzgarsız, dingin havada zürafaların bir akasya ağacının dallarını kemirdikten sonra yakınlardaki diğer ağaçları kemirmediği, yaklaşık 100 metre yürüdükten sonra karşılarına çıkan ağaçları tercih ettikleri gözlemlenmiş. yani, zürafalar da ağaçların birbirleri ile konuştuklarından haberdar.